تأثیر مصرف توأمان ماده مؤثره زردچوبه (curcuma longa) و فعالیت ورزشی بر سطوح گلوتاتیون پراکسیداز و پروتئین کربونیل بافت‏های کلیه و طحال در موش‏های در معرض سرب

هدف: یکی از بحران‏های امروزی آلودگی محیط زیست است. سرب یکی از مهم‏ترین آلوده کننده‏های محیط زیست است که تماس طولانی مدت با آن آثار زیان‏باری برای انسان در پی دارد. استفاده از مواد ضد اکسایشی مانند عصاره زردچوبه ممکن است از ایجاد صدمات جلوگیری کند. بنابراین در مطالعه حاضر سطوح گلوتاتیون پراکسیداز و پروتئین کربونیل بافت‏های کلیه و طحال پس از مصرف مصرف عصاره زردچوبه و ورزش در موش‏های در معرض سرب بررسی شد. مواد و روش‏ها: در این مطالعه تجربی 60 سر موش نر صحرایی به صورت تصادفی به 6 گروه 1) کنترل، 2) شم (حلال عصاره زردچوبه)، 3) سرب، 4) تمرین+سرب، 5) عصاره زردچوبه +سرب، 6) تمرین+ عصاره زردچوبه +سرب دسته‏بندی شدند (هر گروه شامل 10 سر موش). برنامه تمرینی دویدن پیش‏رونده روی نوارگردان بدون شیب به مدت 8 هفته، هر هفته 5 جلسه با سرعت 15-22 متر در دقیقه و به مدت 25-64 در دقیقه اجرا شد. عصاره زردچوبه 3 روز در هفته و مجموعاً 8 هفته به مقدار 30 میلی‏گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق شد. مقادیر گلوتاتیون پراکسیداز و پروتئین کربونیل در بافت‏های کلیه و طحال با روش الایزا سنجش شد. نتایج: میزان پروتئین کربونیل بافت‏های کلیه و طحال در گروه سرب نسبت به گروه‏های شم، تمرین، عصاره و ترکیبی افزایش و در گروه‏های تمرین، عصاره و ترکیبی نسبت به گروه شم کاهش نشان داد (به ترتیب 787/4f=، 002/0= p و 970/6=f، 000/0=p). گلوتاتیون پراکسیداز در بافت‏های کلیه و طحال گروه سرب نسبت به گروه شم کاهش ولی در گروه‏های، تمرین، عصاره و ترکیبی نسبت به گروه شم افزایش نشان داد (به ترتیب 466/2=f، 051/p=0 و 11/2=f، 086/0=p). نتیجه‏گیری: مصرف عصاره زردچوبه و ورزش منظم به تنهایی باعث مهار کامل آثار اکسایشی در بافت‏های کلیه و طحال نشد ولی استفاده از ورزش و عصاره زردچوبه به طور همزمان می‏تواند در کاهش آثار زیان‏بار سرب مؤثر باشد.